چرا روزنوشت رو راه‌اندازی کردم؟
باید اعتراف کنم از قالب سایت گرفته تا یسری از نوشته ها و حتی عنوان سایت ،الگوبرداری از جای دیگست. الگو برداری از کسایی که دوسشون دارم و دنبالشون میکنم ،عنوان سایت رو از روزنوشته‌های محمدرضا و قالب و شکلش رو هم از گاه‌نوشت‌های مصطفی.
شاید با خودتون بگید این میزان شباهت الگوبرداری نیست ،کپی کردنه،باید بگم نه .بالاخره باید از یکجا شروع میکردم…
خب حالا جواب این سؤال ،چرا می‌نویسم؟
اکثرمون جایی برای نوشتن داریم،دفتر،وبلاگ،کانال یا هرچیز دیگه ای.هیچوقت نتونستم منظم بنویسم،هیچوقت ادامه‌دار نبودن . دلیل اصلی‌ای که روزنوشت رو برای نوشتن انتخاب کردم ،همون انگیزه‌هه بود.بهم انگیزه میده بیشتر بنویسم.
نوشتن باعث میشه آدم بتونه بهتر فکر کنه.اینکه یک نوشته به اسم خودت تو این فضا منتشر بشه احساس مسئولیت نسبت به اون نوشته رو هم افزایش میده،باید بهتر بنویسی،برای اینکه بهتر بنویسی سعی میکنی بیشتر بخونی.
در کل نوشتن توی این فضا برام جذاب تره تا نوشتن توی دفتر.
از بچگی فضای وب رو دوست داشتم،وبلاگ هم داشتم،با اینکه اسم مسخره و بی‌معنی ای داشت ولی آدرسش رو هم هنوز یادمه و همچنان صفحه حذف نشده. سال ۱۳۹۰ راه انداختمش ،فکر میکنم حدودا ۱۳ سالم بود.
برای اینکه خالی نمونه هم با اسم های مختلف برای خودم کامنت میزاشتم.،یادش بخیر…
حدودا سه یا چهار سال بعد هم اتصال دامنه یادگرفتم و fahne.ir رو راه انداختم. صفحه پاک شده و یادم نمیاد مال کدوم سرویس وبلاگ‌دهی بود،عکسای روستامون رو منتشر میکردم. روزنوشت رو هم سه ماه پیش راه انداختم.
بعد، کنکور و مسائل مختلف پیش اومد و کلاً ازین فضاها دور شدم. امیدوارم مثل وبلاگ های قبلی خاک نخوره و ادامه داشته باشه.
پ.ن ۱:تصویر بالای نوشته ربطی به محتوا نداره.اولین بارندگی پائیز ۴۰۱ ،بزرگراه مدرس،از بالای پل طبیعت
