حرف‌های ارزشمند/انسان‌های ارزنده/خواهرم مهدیه

آیا باید به حرف دیگران اهمیت بدهیم؟‌

آیا نوشتن راجع به این موضوع یعنی اینکه به حرف‌های دیگران اهمیت می‌دهیم؟

در جواب سوال اول،باید بگم بله،بسیار زیاد.

من هیچوقت این جمله را << نگو کی گفته ببین چی گفته >>  درک نکردم .

وقتی در ترم اول ساکن خوابگاه در محله‌ی منیریه‌ی تهران بودم، بنده‌ی خدایی را می‌دیدم که چقدر خوب حرف میزد ، صدای رسا،حرف های با معنی،کلمات درست.

تنها ایرادی که به آن وارد بود برای حضار ناحاضر سخنرانی می‌کرد، برای افرادی که وجود نداشتند ،گوشه‌ی خیابان.

هیچوقت نتوانستم درکش کنم،که چرا چنین است یا چرا چنین می‌کند ،جایش هم ثابت بود . همیشه وقتی از کنارش رد میشدم در حال صحبت بود.

در آن یک سال سکونت در آنجا ،تقریبا هر روز آن آدم را در جای ثابتی می‌دیدم . خواه‌ناخواه گاهی در میان آن رفت‌وآمدها توجهم به حرف‌هایش جلب میشد.امیدوارم هرجا که هست سالم باشد.

 

این را گفتم که بگویم نظر من کاملا برعکس جمله بالاست. دقیقا و اتفاقا کسی که حرفی را میزند خیلی مهمتر است.

بشخصه‌ نمی‌توانم حرف‌ها و صحبت‌ها و کتاب‌های کسانی را بپذیرم که علاقه‌ای به نویسنده‌شان ندارم و یا حرف‌‌هایشان را نمی‌پذیرم.

 

و اما خواهرم،مهدیه.

نوشته بالا ،نوشته اوست. شاید حرف های تکراری ای باشد ولی کسی این حرف هارا به زبان آورده که همیشه در هوش،حسادت خواهر و برادرانش را برمی‌انگیخت.
همیشه زیبا بود،همیشه مهربان و خواهد بود.
یادم نمی‌آید تابحال،جملاتی با این مضمون گفته باشد :این درس را یاد نمی‌گیرم،نمی‌کشم و یا اصلاً احساس کند درسی برایش سخت است .
همیشه در همه‌چیز بهترین بود و هست،همیشه اگر درسی را برایمان توضیح می‌داد با اینکه هوشش بسیار بالاتر از ما بود طوری مساله را ساده می‌‌کرد که گویی چندین سال به تدریس مشغول است.
اکنون نیز در گرایش نمی‌دانم چیِ مهندس شیمی ارشدش به اتمام رسیده و در تلاش برای تبدیل استعدادش به پول است تا وقتی که جایی در این کره خاکی پیدا شود که ارزش قدم‌های اورا داشته باشد.که دیری نخواهد پایید.

حرف‌های چنین شخصی برای من ارزش دارد.اعتبار دارد.ارزنده است.حقیقت است.

 

خودتان بگویید،حرف کدام یک از افراد بالا را باید حرف دانست؟
در زندگی گاهی اشتباهاً اطرافمان انسان‌هایی جمع می‌شوند که اگر بیشتر فکر کنیم درمی‌یابیم حرف‌هایشان حتی در حد آن عزیزِ سخنران هم نمی‌ارزد.

هروقت به سطح او(خواهرم) رسیدید حرفهایتان نه تنها برایم ارزشمند بلکه تا به ابد در خاطرم خواهد ماند.

 

پ.ن:سال پیش در چنین روزی،بلوط پر کشید. خوشی بزرگی را با خود برد،سوگ عمیقی برجای گذاشت. در یک هفته بعد از نبودنش فکر میکنم،پنج کیلو لاغر شدم.

بلوط من ،هیچ چیز و هیچکس جای تورا نخواهد گرفت.